-
1 nałożyć
глаг.• ввести• вталкивать• навязывать• наложить• настлать• пихать• подталкивать• спихивать• спихнуть• сталкивать• столкнуть• толкать• толкнуть* * *nał|ożyć\nałożyćóż, \nałożyćozony сов. 1. наложить;\nałożyć opatrunek наложить повязку; \nałożyć podatek обложить налогом; \nałożyć grzywnę наложить штраф;
2. возложить;\nałożyć na kogoś obowiązek возложить на кого-л. обязанность, вменить кому-л. в обязанность; 3. надеть;\nałożyć buty надеть ботинки;
● \nałożyć drogi сделать крюк+3. włożyć
* * *nałóż, nałożony сов.1) наложи́тьnałożyć opatrunek — наложи́ть повя́зку
nałożyć podatek — обложи́ть нало́гом
nałożyć grzywnę — наложи́ть штраф
2) возложи́тьnałożyć na kogoś obowiązek — возложи́ть на кого́-л. обя́занность, вмени́ть кому́-л. в обя́занность
3) наде́тьnałożyć buty — наде́ть боти́нки
•Syn:włożyć 3) -
2 na|łożyć
pf — na|kładać impf Ⅰ vt 1. (umieścić) to put, to place [jedzenie] (na coś on sth); to put on [okulary]- nałożył sobie sera/szynki na chleb he put some cheese/ham on his bread- nakładać komuś jedzenie to dish out food to sb- nałożyć siano na furę to pitch hay (onto a cart)- nałożył węgla do pieca he filled the stove with coal, he put coal into the stove- nałożyć słuchawki na uszy to put a. place a. slip headphones over one’s ears- nakładać obręcz na beczkę to put a hoop around a barrel, to hoop a barrel- nałożyła mu opatrunek na rękę she put a dressing on his hand- nałożyć siodło na grzbiet konia to put a saddle on a horse, to saddle (up) a horse- nałożyć psu kaganiec to muzzle a dog- nałożyć komuś kajdanki to put handcuffs on sb, to handcuff sb2. (ubrać) to put on; to don książk. [płaszcz, szlafrok, kapelusz]; to put on, to pull on [rękawiczki]- nałożyć buty to put on one’s shoes- nałożyć na siebie sukienkę to put on a dress- nałożyć komuś sweter to put a sweater on sb, to dress sb in a sweater3. (rozsmarować) to apply, to put on [szminkę, makijaż]- nałożyć róż na policzki to put rouge a. blusher on one’s cheeks, to rouge one’s cheeks- nałożyć krem na ręce to put a. smear cream on one’s hands, to smear one’s hands with cream- nałożyła farbę na włosy she applied dye to her hair4. (obciążyć) to impose, to levy [podatek, grzywnę] (na kogoś on sb)- nałożyć embargo na coś to impose a. lay a. put an embargo on sth, to embargo sth- nałożyć cło na zagraniczne samochody to impose a. put duty on foreign cars- nakładać na kogoś obowiązek zrobienia czegoś to impose an obligation on sb to do sth, to lay a. place sb under an obligation to do sth, to oblige sb to do sth- ustawa nakłada na posłów obowiązek ujawniania stanu majątkowego the act requires a. obliges deputies to reveal their financial status książk.- nałożyć obowiązek odbycia służby wojskowej to impose conscriptionⅡ nałożyć się — nakładać się 1. [ubranie] to be put on- te rękawiczki źle się nakładają these gloves are hard to put on2. (nasunąć się) [fale, kolory, linie, obrazy] to overlap each other, to be superimposed on each other 3. (zbiec się) to overlap- odwiedziny Marka nałożyły się na moje Mark’s visit overlapped with mine- terminy egzaminów nakładają się the exams overlap■ nałożyć komuś kaganiec pot. to restrict a. curb sb’s freedom- nałożyć prasie kaganiec to muzzle the press- nie mogę wychodzić z domu, rodzice nałożyli mi kaganiec I can’t leave home, my parents grounded me a. put the clamps on (me) pot.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > na|łożyć
-
3 belegen
belegen *vt1) ( bedecken)etw [mit etw] \belegen pokryć coś [czymś]etw mit Fliesen/Tapeten \belegen wyłożyć coś kafelkami/tapetąein mit Schinken belegtes Brot kanapka f z szynkąAusgaben mit [o durch] Quittungen \belegen udokumentować wydatki rachunkamijdn mit einem Bußgeld \belegen nałożyć na kogoś grzywnęetw mit hohem Zoll \belegen obłożyć coś wysokim cłem
См. также в других словарях:
nałożyć — dk VIb, nałożyćżę, nałożyćżysz, nałożyćłóż, nałożyćżył, nałożyćżony nakładać ndk I, nałożyćam, nałożyćasz, nałożyćają, nałożyćaj, nałożyćał, nałożyćany 1. «umieścić, położyć coś na czymś» Nałożyć mięsa na talerz, sera na chleb. Nakładać zboże na… … Słownik języka polskiego
móc — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Vd, mogę, może, mógł, mogli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mieć warunki, środki, wolę, siły do tego, by coś zrobić, wykonać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Móc rozwiązać zadanie, podnieść… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
grzywna — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. grzywnanie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kara pieniężna nakładana niekiedy przez sąd lub organy administracyjne za przestępstwa lub określone wykroczenia : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
